Hvernig á að tala við ungling um aðskilnað án þess að valda sársauka

Höfundur: John Stephens
Sköpunardag: 27 Janúar 2021
Uppfærsludagsetning: 1 Júlí 2024
Anonim
Hvernig á að tala við ungling um aðskilnað án þess að valda sársauka - Sálfræði.
Hvernig á að tala við ungling um aðskilnað án þess að valda sársauka - Sálfræði.

Efni.

Þegar þú og félagi þinn höfum ákveðið að skilja, þá er augljóslega tími aukinna tilfinninga og flókinna tilfinninga fyrir alla sem taka þátt.

Þetta á sérstaklega við um öll börn úr sambúð eða hjónabandi, sem þurfa að hjálpa sér í gegnum ferlið bæði tilfinningalega og líkamlega.

Ef þú ert að leita að aðstoð við aðskilnað foreldra og hjálpa unglingnum að takast á við hana, ekki leita lengra.

Unglingsbörn eru sérstaklega á tímum lífsins þar sem þau verða fyrir miklum breytingum nú þegar og þurfa að horfast í augu við sífellt fullorðnar tilfinningar og málefni.

Unglingar ganga venjulega í gegnum margvíslegar tilfinningar þegar þeir takast á við erfið mál.

Það getur verið ákaflega algengt að skap þeirra sveiflast geðveikt frá einum degi til annars, eða jafnvel oft á aðeins sólarhring.


Hér eru nokkur ráð til að tala við börn um aðskilnað

Tala, hlusta og viðurkenna

Tal er oft besta meðferðarformið og flöskun á tilfinningum getur leitt til aukinnar áhyggju og eyðileggjandi hegðunar síðar.

Mikil áskorun felur í sér að tala við unglinginn um aðskilnað og skilnað.

Þú vilt kannski ekki tala um það sem þér finnst vera mjög sársaukafullt stig í lífi þínu, en börnin þín þurfa að vita hvað er að gerast, hvar þau passa inn og síðast en ekki síst að þið elskið þau bæði enn og aðskilnaður er ekki þeirra sök.

Þú heldur kannski að eldri börn hafi þegar áttað sig á þessari staðreynd, en þörf þeirra fyrir fullvissu mun vera mjög sterk á þessum tímamótum.

Hlustaðu á þá og reyndu að dæma ekki hvað þeir segja, eða hoppaðu of fljótt til varnar þinni.

Hafðu það einfalt, láttu þá spyrja spurninga og gefðu ekki loforð sem þú getur ekki staðið við. Viðurkenndu að þeir munu hafa tilfinningar sem gætu verið erfiðar að takast á við, sem kunna að beinast beint að þér, eins og reiði, ótta eða sorg.


Ekki kenna maka þínum um klofninginn eða láta barnið finna til sektarkenndar fyrir að elska það enn.

Þegar unglingar stefna á fullorðinsár verða þeir að viðhalda sambandi sínu við báða aðskilnað aðila og það verður mun heilbrigðara ef þessi sambönd geta verið jákvæð.

Það þarf þorp

Rétt eins og allir þurfa stuðning frá öðru fólki við uppeldi barna sinna af og til, eins getur annað fólk auðveldað aðskilnað og skilnað og umgengni við unglinginn.

Afi, amma, frænka, frændi og frænkur geta veitt stöðugt þörf og tilfinningu fyrir því að fjölskyldan haldi áfram, að vísu með svolítið mismunandi búsetu fyrir tvo eða fleiri meðlima hennar.

Biddu þá um að taka unglinginn með þér út um daginn til að hjálpa þeim að komast í burtu frá spennu heima fyrir og gefa þeim svigrúm til að vinna úr tilfinningum sínum meðan þeir gera eitthvað skemmtilegt.

Hvettu barnið þitt til að tala við vini sína

Margir munu hafa gengið í gegnum eða ganga í gegnum sömu aðstæður í eigin fjölskyldum og gætu boðið upp á dýrmæta innsýn, stuðning og tækifæri til að slappa af og slaka á saman.


Talaðu líka við skólann eða háskólann, þar sem þeir munu meta að vita ástæðurnar fyrir breytingum á hegðun, skapi eða hvatningu.

Þeir geta einnig veitt aðgang að ráðgjafa eða faglegum stuðningi við að takast á við flóknar tilfinningar sem felast í því. Eða, á verklegu stigi, gefðu nemendum sem verða fyrir áhrifum aukatíma fyrir verkefni, heimanám o.s.frv.

Fara áfram

Unglingar hafa tilhneigingu til að eiga flókið félagslíf og það er mikilvægt að muna að þó að líf þitt gæti breyst róttækan mun margt þeirra vera óbreytt þegar kemur að skóla, vináttu, starfsframa, áhugamálum og svo framvegis.

Svo vertu viss um að þú takir þetta inn í áætlanir varðandi aðgang, frí og búsetu.

Fáðu tímaáætlun unglinga í skóla eða háskóla, svo og allar dagsetningar fyrir áhugamál þeirra, svo sem fótboltaleiki, danspróf eða félagslok.

Spyrðu unglinginn um afmælisveislur, sjálfboðaliðaskuldbindingar o.s.frv. Svo að þú getir fundið út hvar þau þurfa að vera og hvaða foreldri ætti að sjá um að koma þeim þangað.

Ekki láta persónulegar tilfinningar trufla þetta, eða reyndu að skora stig með því að láta barnið þitt finna fyrir því að hitt foreldrið stöðvi það við að gera það sem það hefur gaman af.

Þetta mun aðeins bera gremju og gera áframhaldandi samstarf og traust erfiðara að ná.

Ef þú kemur fram við unglinginn eins og fullorðinn og viðurkennir tilfinningar sínar og þarfir, þá er þetta besta leiðin til að hjálpa þeim að takast á við þessa erfiðu tíma.